นักวิทยาศาสตร์โรงเรียนหมอมหาวิทยาลัยสแตนฟอร์ดคว้าเชื่อมโยงเซลล์หลักเขตอย่างชัดเจนซึ่งดำรงฐานะชั้นสิ่งของเซลล์ที่อยู่ที่ระบบภูมิคุ้มกันเพื่อการพัฒนาสิ่งของโรคข้อเข่าเลือนซึ่งเป็นหนึ่งที่สาเหตุสิ่งของความเจ็บปวดด้วยกันการเปล่าเคลื่อนไหวที่พบเป็นนิตย์ที่สุดในที่โลกp>

แห่งการศึกษาที่ตีพิมพ์ออนไลน์วันที่ 14 พฤษภาคมณ eLife นักวิทยาศาสตร์ได้แสดงให้เห็นเป็นครั้งแรกว่าการขับไล่เซลล์เสากระโดง 14หรือปิดกั้นสัญญาณจากงานกระตุ้นแห่งพบเป็นนิตย์ที่สุดแห่งหนเปิดใช้งานเขาทั้งหลายในชีวิตจริงหรือไม่ก็ปิดการใช้งานเอนไซม์ย่อยสลายกระดูกอ่อนพวกเขาปล่อยครั้นเปิดใช้งาน 14;มูสิกที่มีสิทธิ์การป้องกันทั้งผองจากการพัฒนาโรคภัยข้อหัวเข่าเสื่อมเหตุเดิมจากกระบวนการการทดลองผลลัพธ์มีสิทธิ์การอนุเคราะห์จากงานค้นพบที่เซลล์และเยื่อของมนุช

โรคเรื่องเข่าเสื่อมโดยความเจ็บป่วยข้ออักเสบอย่างต่าง ๆ ต้นตอขึ้นเสมอที่สุดประกอบด้วยความสะดุดตาด้วยการสลายของกระดูกอ่อนและงานอักเสบในรอยต่อซึ่งสามารถเป็นเหตุให้รุนแรงขึ้นอีกเรียกดุ osteophytes

ชาวอเมริกัน 30 โล้นคนประกอบด้วยอาการโรคภัยข้อเข่าเสื่อมแห่งช่วงเวลาที่คุณอายุ 60 ปีโอกาสณการแสดงท่าทีข้อหัวเข่าเสื่อมเลย 30%เมื่อชนมพรรษา 80 หรือ 90 ชันษาความเสี่ยงสรรพสิ่งคุณเพิ่มพูนเกือบ 100%

1C ในที่สุดเราเฉียดฉิวทั้งหมดจะต้องทนทุกข์ทรมานกับความเจ็บป่วยข้อเข่าเสื่อมวิลเลียมโรบินสันจมูก, MD, PhD, ศาสตราจารย์ภูมิต้านทานวิทยาด้วยกันโรคไขข้อซึ่งเป็นผู้แต่งอาวุโสการเรียนรู้ 19 กล่าวว่าการประพันธ์นำเพราะว่าผู้ร่วมการศึกษาค้นคว้าเฉียนหแปะ, MD, PhD;อดีตนิสิต MD-PhD Christin Lepus, MD, PhD;และอดีตสมัยนักวิชาการหลังปริญญาเอก Harini Raghu ปริญญาเอก

ไม่เพียง แต่การสึกหรอ

โรคข้อเข่าเลือนเป็นสถานที่เชื่อกักคุมว่าบังเกิดผลมาจากการสึกหรออย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้: การสลายของกระดูกอ่อนในช่วงหลายพรรษาที่ผ่านมาทำให้ขี้เหนียวบด- ติดต่อกับตระหนี่และการเสื่อมสภาพในรอยเชื่อมที่ได้รับผลกระทบแม้ว่าการศึกษานวชาตแสดงให้เห็นสั่งการมีส่วนร่วมที่ประธานของหมู่ภูมิคุ้มกันในการคลอดของความเจ็บไข้ข้อหัวเข่าเสื่อมทั้งที่ prying เปิดสีหบัญชรผ่านที่นักวิจัยสมรรถเห็นกรรมวิธีออกแบบสารเสพติดเพื่อป้องกันในปัจจุบันไม่มียาเสพติดที่สามารถป้องกันประวิงหรือพิทักษ์

1C แม้ว่าดีฉันส่วนใหญ่จะพัฒนาความเจ็บไข้ข้อเข่าเสื่อมแห่งบางจุดในชีพของอิฉันเราปราศจากโรคไหน ๆ -การรักษาเลยเวลาลง 1D;Robinson กล่าวว่า

โอกาสอันควรในการหวนความเสียหายดามข้อต่อมีน้อยแน่นอน ๆ เขากล่าวการรักษาอิริยาบถปวดกับการเคลื่อนไหวเหตุเดิมจากความเจ็บป่วยข้อหัวเข่าเสื่อมที่วันนี้ประกอบด้วยยาแก้ปวดอาทิไอบูโปรเฟนนโปรเซนและอะซินัยเนตรมิพองเฟนวอล์กเกเรอร์และอ้อย;และเปลี่ยนหัวเข่าหรือว่าสะโพก ข้อเข่าเสื่อม กินอะไรแล้วหาย

เซลล์เสาเป็นที่รู้จักกันดีในระดับผู้ร้ายที่ผลิตฮีสตามีนและโมเลกุลอื่น ๆ ที่รับผิดชอบประกบอาการภูมิแพ้ตั้งแต่คันสรรพสิ่งกลากเจียรจนถึงการปะทุเมือกสิ่งของไข้ละอองฝ้าฟางไปจวบจนกระทั่งลำคอของโรคอาการหอบหืดหรือโรคภูมิแพ้เรื่องเดิมจากของกินแต่เซลล์หลักก็ผลิตโปรตีนที่ย่อยสลายได้มาเช่น tryptase ซึ่งสามารถทำลายคอลลาเจนและโมเลกุลอื่น ๆ ที่ก่อให้เกิดกระดูกอ่อนณข้อต่อ

เซลล์เสามักจะอยู่อย่างหยุดพูด ๆ ภายในเยื่อทั่วสรีระแต่เมื่อพวกมันถูกยกขึ้นใช้งานพวกเขาจะหลั่งเมล็ดที่มีฮิสตามีนพริสเตสและทวิปอักเสบอื่น ๆทริกเกอร์ฉบับร่างคลาสสิกสำหรับการยกขึ้นใช้งานนั้นประสบความสำเร็จรวมกันสิ่งของรูปแบบของการเดินสะพัดแอนติบอดีหรืออิมมูโนโกลบมนุษยชาตินที่เรียกหาว่า IgE เพื่อรับเฉพาะที่ยิ่งไปพร้อมด้วยเซลล์เสาจุดประสงค์เชิงวิวัฒนาการสิ่งของ IgE, เสากระโดงและฮีสตามีนเชื่อกักคุมว่าจำต้องต่อสู้กับดักปรสิตซึ่งทำให้เกิดความเจ็บไข้ในคนและคนอื่น ๆ ตลอดการวิวัฒนาการเป็นส่วนใหญ่ แต่ได้มากลายเป็นคนที่หายากแห่งทศวรรษที่ผ่านมาอย่างน้อยในประเทศอุตสาหกรรม

ในขณะที่เซลล์เสาถูกพบที่ซุ่มซ่อนสิงสู่ในรอยต่อของมนุษย์ที่มีและปราศจากโรคข้ออักเสบอาการจนกระทั่งขณะนี้รวมหมดเซลล์เสากับ IgE ไม่ได้สารภาพการเจาะจงอย่างแน่นอนแหวเป็นปัจจัยเสี่ยงทาบโรคหัวเรื่องเข่าเลือน

โรค

ณการศึกษาหมู่ของ Robinson19 ใช้คืนกล้องจุลทรรศน์อิเล็คตรอนเพื่อชี้ให้เห็นว่าเซลล์หลักเขตในรอยเชื่อมที่ได้รับบาดเจ็บสรรพสิ่งมนุษย์แห่งหนไม่ได้รับสารภาพ 19 ยังไม่มีอาการรอยต่ออักเสบที่เปล่าสามารถปล่อยฮีสตามีนและไทรป์ในขณะที่เซลล์หลักเขตที่อยู่ในที่ข้อต่อของมนุษย์ประกอบด้วยอาการรอยต่ออักเสบ

หนูแล็บที่ดัดแปลงกรรมพันธุ์หลายชนิดซึ่งเซลล์หลักนั้นขาดตกบกพร่องหรือสูญหายไปนั้นมีความต้านทานประกบการพัฒนาคุณสมบัติของข้อเข่าเสื่อมหมายรวมข้ออักเสบการพัฒนาด้วยกันการสลายตัวสิ่งของข้อต่อหลังจากผ่านขบวนการการทดลองเพื่อกระตุ้นอาการเหล่านี้นักวิจัยพบพานว่า

นักวิจัยยังทดลองด้วยว่าการลดลงสรรพสิ่งการกระทำของ tryptase ซึ่งถูกไหลโดยเซลล์หลักs มีผลการกันที่คล้ายคลึงกันด้วยกันพวกเขายังแสดงให้เห็นอีกสั่งการทำลาย IgE หรือการผูกกับตัวรับบนเสาเซลล์หรือปิดการชดใช้ตัวรับเหล่านั้น 19;งานส่งสัญญาณไปยังองค์ประกอบภายในเซลล์หลักนั้นมีการป้องกัน

เป้าหมายสำคัญณอาชีพสิ่งของฉันตกว่าการควานวิธีที่จะหยุดผู้คนเปล่าให้เป็นโรคประเด็นเข่าเลือน

โดยรวมนักวิทยาศาสตร์สมรรถได้รับเอาท์พุตการป้องกันโรคภัยข้อเข่าเสื่อมภาพร่างเดียวกันโดยใช้คืนเทคนิคทางพันธุกรรมมากมายรวมถึงสารประกอบโมเลกุลขนาดย่อมสามร่างกายที่แต่ละแบบหล่อขั้นตอนแยกต่างหากของน้ำตกโดยที่ IgE เดินทางออกขนมจากการสนับสนุนเซลล์และการหลั่งสิ่งของเม็ดที่มี tryptase คอลลาเจนบดหนึ่งสารเสพติดที่ใช้เพื่อขวางทางเซลล์เสา 19;การมีชีวิตอยู่รอด imatinib ได้รับอนุญาตจากสำนักงานคณะกรรมการอาหารและยาและทำการท้องตลาดในตำแหน่ง Gleevec เพื่อเยียวยาโรคมะเร็งต่อมน้ำเหระบืองไมอมนุษยชาติลอยด์ยืดเยื้อแต่ในขณะแห่งอิมาตำหนิติเตียนนิบเป็นยาที่ยอมรับได้สำหรับเนื้อร้ายที่กดขี่ถึงชีวิตินทรีย์ดังกล่าวโตบินดั้งจมูกกล่าวว่ามันเป็นพิษมากเกินไปด้วยการชดใช้ในระยะยาวประการยั่งยืนในที่การบำบัดในที่สิ่งบ่งชี้เช่นความเจ็บไข้ข้อหัวเข่าเสื่อมซึ่งทั้งที่จะทุกข์ระทมและลดการเคลื่อนไหวก็ตามที่คุกคามชีวิต

ไม่ว่าในคดีใด ๆ Robinson กล่าวว่าข้อเสียหายร่วมเค้าเดิมจากความเจ็บป่วยข้อเข่าเสื่อมส่วนใหญ่ไม่สามารถย้อนกลับได้มา

1C เป้าหมายสำคัญในหน้าที่ของอีฉันคือหาวิธีหยุดผู้คนขนมจากการเป็นโรคหัวเรื่องเข่าเลือน, 1D;เขาบอกเสริมดุเขาหวังระบุยาที่มีโปรไฟล์สวัสดีที่ชั้นนำและความสามารถในการกันแทนที่จะรักษาโรคข้อเข่าเสื่อม1C ยาเสพติดเหล่านี้จะต้องปึกแผ่นเพียงพอเพราะคนจำนวนมากที่ต้องใช้เวลามากมายสิบชันษาโดยไม่มีปัญหา 1D;

ป่องบินสันเป็น หุ้นส่วน ในเครือของสถาบันภูมิต้านทานโรคการปลูกถ่ายและงานติดเชื้อของสแตนฟอร์ดสมาชิกของ Stanford Bio-X, สถาบันวิจัยสุขภาพอนามัยแม่และเด็กสแตนฟอร์ดด้วยกันสถาบันมะเร็งสแตนฟอร์ด;และแพทย์บุคลากรและนักค้นคว้าในศูนย์การศึกษาการศึกษาค้นคว้าผู้สูงอายุด้วยกันคลินิกแห่งกิจการทหารผ่านศึก Palo Alto Health Care System

ผู้เขียนร่วมคนอื่น ๆ ของ Stanford เป็นนักวิชาการหลังปริญญาเอก Laurent Reber ปริญญาเอก;นักวิทยาศาสตร์วิจัยอาวุโส Mindy Tsai, DMSc;ผู้ช่วยวิจัยไฮดีงามหว่องนิคกรรณและไอลีนเอลเลียต;นักเรียน MD-PhD Ericka von Kaeppler;โบราณกาลผู้ช่วยการศึกษาค้นคว้านิธายะหลิงพัมพ์ลี;นักประพันธ์และผู้จัดการโครงการวิชาวิทยาศาสตร์มิเชลบลูมปริญญาเอก;อาจารย์ของศัลยกรรมขี้เหนียวและข้อ Nicholas Giori, MD, PhD, Stuart Goodman, MD, PhD, และ Constance Chu, MD;อดีตกาลผู้ช่วยศาสตราจารย์ข้างการแพทย์ Jeremy Sokolove, MD;และ Stephen Galli, MD, ศาสตราจารย์ด้านปรสิตวิทยาและจุลชีววิทยาด้วยกันภูมิคุ้มกันวิทยา

นักวิจัยสถานที่มหาวิทยาลัย Padova ในที่อิตาลีและทีมแพทยศาสตร์วิทยาลัยเวอร์จิเนียคอมมอนเวลธ์มีส่วนร่วมในการงาน